dobreinfo

Zaburzenia osobowości przybierają różną postać. Czasami są wręcz niedostrzegalne, a jednocześnie przez to niebezpieczne dla zdrowia i życia chorego. Dystymia to w języku greckim „zły nastrój”. Określenie to oznacza pewien rodzaj depresji. Obecnie choroba zaliczana jest do zaburzeń afektywnych jednobiegunowych. Jednak dystymia to zaburzenie niezwykle trudne do diagnozy.  

W czasie dystymii następuje długotrwałe obniżenie nastroju pacjenta. Przebieg tego zaburzenia jest łagodniejszy niż ma to miejsce w przypadku depresji endogennej. Podczas tej choroby rzadziej też występują tendencje samobójcze. Bardzo często dystymia zostaje nierozpoznana oraz nie jest prawidłowo leczona.

Objawy dystymii:

wycofanie się z życia społecznego i towarzyskiego
trudności w koncentracji oraz podejmowaniu decyzji
zaburzenia snu
drażliwość, apatia, agresja
zmiany masy ciała, chudnięcie, przybieranie na wadze

Kiedyś opisywana była pod wieloma nazwami - depresja nerwicowa, mała depresja nerwica depresyjna, depresja lękowa przewlekła czy również depresyjne zaburzenie osobowości.

Choroba sieroca nazywana jest syndromem braku miłości. Specjalistycznie ta choroba zwana jest także nieograniczonym zespołem opóźnienia rozwoju lub hospitalizmem. Choroba sieroca spowodowana jest przede wszystkim brakiem więzi z najbliższymi.

Problem sieroctwa społecznego spotyka w naszym kraju coraz większą liczbę dzieci. Sieroty społeczne to młode osoby, których rodzice żyją lecz nie chcą, nie mogą - lub też czasami nie potrafią wypełniać swych rodzicielskich obowiązków. Dla dziecka oznacza to ogromny cios psychiczny.